Bron: Ties Joosten (nieuwsbrief)
De staatssteun zou eenmalig zijn. Enkel bedoeld om de KLM er na een ‘uitzonderlijk’ slecht jaar weer bovenop te helpen. Maar de belastingbetaler zou natuurlijk niet ‘bij voortduring kunnen instaan voor omvangrijke financiële tegenslagen’ bij de luchtvaartmaatschappij. Deze woorden zijn van Derk Gerard Willem Spitzen, minister van Verkeer en Waterstaat in het eerste kabinet-Drees. Hij zei dit in 1949 in de Tweede Kamer, om kritische parlementariërs te overtuigen van de noodzaak van een nieuwe ronde staatssteun aan de KLM. De steun wordt met ruime meerderheid geaccordeerd.

Ik kwam zijn woorden tegen tijdens een lange zoektocht door oude archieven en vergeelde jaarrekeningen. Ik ben namelijk bezig met het schrijven van een boek over de luchtvaart en de KLM. Zo. Dat hoge woord is er uit :-)
Het gaat momenteel best aardig, ik gok dat ik op ongeveer een derde ben. Maar mijn hemel, wat een werk is het! Steeds meer komt ik er achter hoezeer een boek een ánder product is dan een lang onderzoeksartikel. De timing is anders, het ritme in de tekst is anders, de spanningsboog is echt volslagen anders opgebouwd. En het vergt ontzettend veel meer onderzoek. Laatst wilde ik het aantal passagiers weten dat de KLM in 1960 vervoerde. Dat heeft me 4,5 uur gekost, en toen ik het eenmaal wist kon ik welgeteld drie woorden extra opschrijven. Dat veel archieven vanwege corona beperkt open zijn helpt overigens niet. Wat ook een nieuwe ervaring is, is dat het me niet lukt om dit project op wilskracht en een paar nachtjes doorhalen te voltooien. Tot dusver is dat hoe ik de meeste andere moeilijke projecten heb volbracht: gewoon even interen op slaap en aandacht voor gezin en vriendin, en dan komt het wel af. Nou, zo werkt het met het schrijven van een boek echt niet. Dat vraagt echt een lange adem, rust en het vinden van een persoonlijk schrijfritme dat lange tijd vol te houden is. Ik zei laatst tegen een vriend: ik vind dit een oefening in nederigheid. Voor het eerst word ik geconfronteerd met een project dat in a way groter is dan ikzelf. Fascinerend vind ik het. Ik weet dat een aantal van mijn nieuwsbriefabonnees wel eens een boek geschreven heeft. Herkennen julli dit een beetje?
Dat is ook de reden waarom ik minder vaak nieuwsbrieven zal sturen de komende tijd. Ik zal niet helemaal stil vallen, maar niet wekelijks mailen. Ik heb mijn focus even nodig voor dit grotere project. Vanzelfsprekend zal ik je wel op de hoogte houden wanneer het boek zijn voltooiing nadert, ik hoop ergens in het voorjaar. Heb een fijne week, ik duik morgen mijn schrijfschuurtje weer in.
Lieve groet, Ties